LAGO DE ORO!!!

Hi. Dahil mabait kami at naa-accomplish namin ang trabaho namin ng matiwasay, naisip ng pinaka-boss ng department namin na mag-outing. Actually, ang tawag sa ginawa namin ay “team building”. The last time na ginawa namin ‘to ay noong 2007, kung saan umarkila kami ng isang network studio at doon namin idinaos an gaming Xmas party.

For starters, itong trip nato ay nagdulot sa pamamagitan ng sangkatutak na mga kamay na nagpinta ng mga kung ano-ano tapos lahat ng mga nabenta ay dadagdag sa aming budget (TY sa mga bumili). And through X-deals yata, ay nakuha namin ang quota. Lahat ng mga sasama, inayos at tinapos na lahat ng mga backlog nila that week. Come Friday, ang iniisip na lang namin ay board shorts, Brazilian, budget, at beer.

Ang una sa agenda ko? May makakasama ba ako pag natulog ako sa opis.

PREPARATION: (MAY 22 (7:30PM) to MAY 23 (7:00AM)

Pumunta ako sa Trinoma para i-meet si Cindy. Actually may usapan na kaming manood ng Angels and Demons noong Friday before pa lang kaso puno na ang mga sinehan. Actually, may dalawa pang upuan noong dumating kami kaso masasabi niyo bang date yung nandoon yung isa sa A4 habang ikaw ay nasa L23?

Taragis.

Pagpasok ko, nakaplanta na sa utak ko na matutulog ako sa opis kaya nagdala na ako ng mga gamit. Pero may kailangan pa akong bilhin sa Trinoma. Bumili ako ng isang set ng black na brief (a size smaller para bakat), isang red silicon protector para sa PSP ko (adik sa Patapon 2), at isang 1gig na memory card para sa digicam ng erpats ko to capture awesome moments.

Ang nasa utak ko noong nagsimula ang Biyernes na yun ay papasok ako sa opis ng matiwasay at kung maaga natapos ang date namin, uuwi ako sa bahay (every Friday given ang araw nato). Eh 11:00pm ang simula ng palabas. Eh di ala na. Actually niyayaya ako ng mga brod ko sa Uste (na little by little hirap ko ng ilagay names nila for the threat of torturous consequences) para uminom kaso maaga silang nagsimula kaya ala na rin. Okay ang Angels and Demons kung kahit papano nawawala ang pagka-cool ng character ni Tom Hanks.

So natapos ang film 1:30am. Dumating ako sa opis 2am. Nakarating si Cindy sa bahay niya around 2:30am. Pagdating ko sa opis nandon si Leo at ang mga tissue niyang puno ng sipon. Tinesting ko ang digicam ko habang nananakot ng iba pang taong nandoon sa floor namin noong mga oras na yon.

Dumaan ang madaling araw na nakaharap lang ako sa PC ko at pinaglalaruan ang Windows Movie Maker (oras na ma-receive ko ang CBA ko, laptop nato na may CS4 version ng Adobe Premiere Pro). Umalis si Leo ng pandalian para sunduin si Candy. Pagkabalik nila, nakaligo nako. Dumating na rin si Manuel. Nagyaya siyang kumain. Nagdadatingan na ang mga tao at nang natapos kaming mag-Jollibee, palarga na ang bus.

Pagkatapos magdasal, sinaksak ko sa tenga ko ang earphones ko kung saan nakikinig ako ng OPM tunes gamit ang PSP.

And then nakatulog ako.


STOPOVER: (MAY 23 (9:30 – 10:00AM))

Nagising ako dahil hinampas ako ni Vlad. Nasa Tagaytay na pala kami? Isa sa mga worst traveling experiences ko ang magpunta sa Tagaytay ng commute. Bukod sa limang oras ang byahe, ang isang tricycle ride sa lugar ay 100 pesos pag “turista” ka. Tumigil kami sa isang shopping arcade para maki-CR at para-bumili ng mga kutkutin. Kung piktyuran at lumarga na rin kami. At this point nilabas na nina Ame ang mga pastry na na-X-deal sa Pan de Pidro.

As of this moment, smooth sailing ang travel.


NASIRAAN: (MAY 23 (11:00AM))

Sobrang ironic naman noong tumigil kami sa harap ng isang “accident prone area” sign. Accelerator daw ang problema. Ayun, nandoon kami sa tabi ng daan sa kung saan mang parte ng Region 4… at stranded. Actually, naka-stand by na yung isang bus na kasama namin para sagipin kami. After a few minutes, natapos din naman ang problema. Kasi kung hindi… yari.

Si Cindy pala nitong mga oras nato ay nasa Novaliches at umaattend ng binyag. Afterwards, umattend siya ng libing.

Labo.


ARRIVAL: (MAY 23 (12:30PM))

Meron kaming nakitang tupa at isang lugar kung saan may mga nagwe-wakeboard. Sa wakas nandito na kami. Ang pinuntahan namin ay Lago de Oro. Actually nasa Calatagan siya… at ang tawag sa tubig sa tabi niya ay South China Sea. Kumpleto siya sa amenities tulad ng okay na kwarto, swimming pool, inuman, bogchi, seaside, bogchi, boat ride, island hopping, Jacuzzi, sauna, at BEER.

Pwera sa mga kakarampot na mga hindi kilala, halos ang department namin ang tumira sa lugar na yun. Ang unang ginawa namin doon habang nakahanda na ang mga bogchi… ay mag-settle sa mga lugar kung saan kami magsi-stay. Lima ang tao bawat kwarto. For some reason, ako ang nahiwalay kina Athan, Isko, Vlad, Chris, at Manuel. Sabi ko kay Ame, si Manuel na lang ang isaksak sa kabilang kwarto kasi ang common denominator nila nina Leo, Topher, at Dudz ay lahat sila taga-UP. Naisip ko na rin na “idawit” ang pangalan ni Chris kasi mas “senyores” ako sa kanya.

Fact is, hindi sikip ang mga kwarto. At despite the fact na pinipilit nako nina Isko na sumama sa kanila, inisip ko na since apat lang kami sa kwarto (mukhang di naliligo mga kasama ko tapos absent pa yung isa), advantage sa akin yun na maghari!

This would haunt me eventually.

Birthday din pala nun ni Leo (which explains my other blog) kaya nag-plot si Candy ng isang surprise gift. Nakapiring si Leo at for five minutes nakaupo lang siya sa isang upuan at naghihintay ng mangyayari. Pagkatapos naming isuot ang party hats na may picture niya… at pagkalabas ni Candy ng cake niya… kumanta kami ng birthday song.

It’s so cheesy.

Okay naman yung bogchi lalo na yung kaldereta. Matapos magpalipas ng busog, swimming time.


SWIMMING: (MAY 23 (1:30PM – 3:00PM))

If you know me, you might remember as the guy that needs to touch the surface. Meaning, pag nagsi-swimming, hindi ako nagdi-swimming. Here it’s half-half. Natuto na akong sumisid (thanks to some training when my parents go to Laguna Hot Springs once in three months), at hindi na ako takot sa tubig.

…

Sinong linoko ko? Noong chineck-out ko ang pool, there it was, seeming too shallow. So I jumped (in a sitting position where my legs are inside the water… basta imaginin nyo yung tita niyong mataba na may rayuma na pupunta sa pool) and sprinted towards the other side of the pool. Ang malas sa akin is I can’t float face up so noong nalaman ko na nasa 6 feet na ako, there I was panicking. Luckily medyo malapit ako sa gilid at tumawid ako sa not-so-deep side ng pool, using my hands.

Swimming sa arawan isn’t cool for me. For one, nagba-bounce off ang ilaw sa katawan ko, making me look like a giant labanos. And then my humongous mass of body fat is making people cringe. Bulag din ako habang lumalangoy kasi di ko suot ang aking salamin na nagiging PINK pag nae-encounter ang araw. Suot ko rin ang aking standard polo shirt na ginagamit ko noong umahon at habang nasa poolside, nagsisimula na kaming uminom ng beer. As guests, may libre kaming anim na case. Malalaman namin later na kulang ito.

Anyway, naging stale ang conversation. Habang naghahanda sila sa kanilang wakeboarding trip, pumunta muna ako sa kwarto para mag-Patapon.

3 o’clock non. Nagising ako past 7.


PARTY: (MAY 23 (7PM) – MAY 24 (4AM))

Sakto pagkatayo, chibugan na. Naka-dalawang plato ako. Namura ako nina Isko kasi ang daming aktibidades na hindi ko nagawa nang dahil sa aking pagiging antukin. Magsi-swimming pako dapat kaso tinatamad ako. Tumambay muna ako sa kwarto nina Athan at Isko para manood ng start ng laban ng LA at Denver.

Pagkababa namin, uminom kami ulit. Sa poolside may isang senglot na gustong magyosi sa gitna ng pool. Ang pangalan niya ay Rey. Anyway, pumunta kami sa side ng videoke at bilyaran kasi meron daw maikling program. May dalawang laro: isa mala-Eat Bulaga’s Pinoy Henyo at yung isa naman mataasan sa videoke.

Pareho akong sumali to represent our unit (actually napilit lang ako sa videoke part), at pareho akong olats sa events. Sa Pinoy Henyo, may tineyp na papel sa ulo ko. Dumaan ang dalawang minuto na hindi ko nahulaan na yun pala, “Job Order” ang sagot. Sa videoke, pinakanta kami ng Luha.

Para sa hindi alam kung ano ang luha… “Heto ako… basing-basa sa ulaaaaaaaan!”.

Yun yon.

After non ay inuman galore. Although my mga ibang tao sa amin na killjoy at natulog ng maaga (isang halimbawa ay si Leo na 9pm pa lang ay plakda na), little by little, naubos din ang 100 na tao dahil sa antok, alcohol, at both. Taena yung videoke machine kasi puro feedback. Bad trip yung billiard table kasi parang ‘di pantay. Tapos naging hot commodity bigla ang yosi at beer. Pero pucha, enjoy. Si Manuel kumakanta ng hindi maganda. Si Vlad sabog. Si Ida nayari nina Athan at George sa isang tanungang nakakabahala pero hindi siya sumasagot. Isko chillax lang. Si Chris nayari nina Athan at George sa isang tanungang nakakabahala na sagot siya ng sagot (at sa mga usapan na yon, may nabuong guinea pig na naman si George).

Ako? Nakikipaglaro ako ng pusoy dos sa boss ko kasama si Van, Ida, at Manuel. Tapos nagbilyar din ako. Ang labo daw ng mukha ko pag tumitira. May barkada ako noong college na pangalan ay Rocco (at one point ng buhay niya ang tawag sa kanya ni evilbrain oy “latak”). Mukha yatang ganun talaga pag nakasalamin ka. Pag dating ng ala-una nagre-rigodon na lang kami nina Isko at Chris sa mic habang lahat ng tao ay either naglalasing, nagsi-swimming, tulog, o tumatawag ng uwak sa kani-kanilang mga kwarto (sumusuka). Lahat ng kinakanta ko ay puro maingay habang si Isko ay pumapalo sa mga labo-labong tunes (from Tears for Fears to Duncan Shiek). Si Chris puro R and B ang kinakanta or kung hindi R and B… ginagawa niyang R and B (malamang kung kabisado niya ang “Luha” ganun din niya kakantahin yun).

Pagkatapos ng isang night swim kung saan nagoyo namin si Chris sa isang laro ng lubogan sa pool (siya lang lumubog… kami umahon na), natulog na kami.

Pagdating ko sa kwarto, tulog sina Topher, Leo, at Dudz. Kadiri pa nga tong si Leo e. Magkatabi kami tapos nasa side ko yung mga gamit na tissue na ginamit niya kasi may sipon siya. Nakapag-golf tuloy ako ng wala sa oras. Katabi ang salamin ko, PSP ko, at cellphone ko at natulog.


THE SCANDAL: (MAY 24 (9:53AM or 1:53PM))

(see separate story)


DEPARTURE: (MAY 24 (10:30AM – 11:00AM))

Hindi na ako bumalik sa lecheng kwarto na yun at inakyat ko ang mga gamit ko sa kwarto nina Isko. Tamang chill lang sila doon, nanonood ng Cavs versus Magic. Nagaayos na sila ng gamit para sa departure. Nasisi pa ako kasi wala daw akong ginawa kung hindi matulog sa byahe.

Bumaba muna ako at pumunta sa kainan para kainin ang complimentary bogchi. Halos patse-patse na lang ng mga hinanda ang nandoon pero mukha pa namang presentable ang inihain. Kasabay kong kumain sina George at Ayee at doon sinabi ni George ang mga panirang hirit ng lasing na si Athan noong binu-bombard nila ng hirit sina Ida at Chris.

Pagkaakyat ko, sinabi na sakin ni Ame na paalis na. Noong pumasok ako sa kwarto ni Isko. Paligo pa lang si Chris. Actually, nasabihan na kami ng mga ibang lalake sa department na wag munang mag-check out para matapos ang laban (taenang Cavs yan). Habang nanonood sila, tumatae ako.


TRAVEL: (MAY 24 (11:30AM to 1PM))

Hindi pa kami nakakaalis sa Lago de Oro ay nakabundol kami ng halaman. Pagkatapos na umandar at lumabas ang mga mahiwagang Spanish bread at pan de coco, tumirik na naman ang sasakyan. Lahat ng tao tulog sa byahe. Kung hindi tulog, lumalamon.

TAGAYTAY: (MAY 24 (1PM to 2:30))

Naaalala ko yung birthday ko noong nagpunta kami ni Cindy sa Tagaytay. Sa saktong lugar kami binaba ng bus. Seryoso, Tagaytay is the worse place to go when you don’t have your own transportation.

Nasabi ko na bang masakit sa bulsa ang pagsakay sa tricycle sa Tagaytay kung ikaw ay isang turista?

At least hindi kami nag-end up sa Teriyaki Boy. Kumain kami sa isang Pinoy resto na may gift shop sa loob. Si Isko ang nag-suggest sa RMS at kasama namin na pumunta doon sina Athan, Chris, Manuel, Vlad, Ida, Van, Reybert, Leah, at Hendz. Ang bogchi? Hindi siya masyadong pricy, pero hindi advisable kung nagtitipid ka. Talo ang Bicol Express nila pero pasok ang bulalo, laing, at pusit.

Bakit lahat ng bogchi pang-Bicol?

Ewan. Actually inabot ng halos 4k ang kinain namin pero salamat kay Hendz, menos gastos ang aming bogchi.

Ang pinakapatok sa mga nangyari doon ay noong pinuntahan kami ng roving band nila at kumanta sila ng Manila (pronounced as “Maynila” noong kumakantang Kabitenyo). Pagkatapos nito ay nagpa-picture kami sa guard tapos bumatse na kami.

Pagkatapos ng mga picture-taking umuwi na kami. Yung iba nagpahatid pa sa opis samantalang yung iba nagpababa pa. Either way, nagenjoy naman lahat ng tao eh.

Lalo na yung flick na pinapanood namin sa bus, daming nagenjoy don!

Kung sinong may gusto ng powerhug, nandito lang ako.

Next year daw, sa Laiya. Si Bajie yata yung nagsabi na doon kami kaso napadpad kami sa gilid ng Laiya kung saan ang kasama namin sa laot ay mga bading na naka-two piece. Ewww.

Game over.